Oktober 2025

Ik ging grandioos de mist in met M-Kids. De zopas aangekondigde reünie van de M-Kids katapulteerde mij 20 jaar terug. Eigenlijk flashte het een aantal maanden geleden al eens door mijn gedachten toen ik het boek ‘Succes in 7 mislukkingen’ van Peter Decuypere aan het lezen was. Peter heeft het in zijn boek over hoe uniek het is om op te groeien in het publiek door events door te organiseren. Wel, ik voelde mij verwant met die gedachtegang doordat ik al sinds mijn tienerjaren events organiseer, in den beginne in de vrijetijdssfeer en later in professionele contexten. En Peter heeft overschot van gelijk, want in welke contexten krijg je zo’n directe feedback van je klant? Events organiseren leert je meteen welke aspecten van je product of service niet goed zijn doordacht of die voor verbetering vatbaar zijn. Zo ook mijn idee om een concert van de M-Kids te organiseren.

We spreken anno 2003 toen ik als hoofdleider van de Boezingse jeugdbeweging BOE! plannen smeedde om groots uit te pakken met een meerdaags feest naar aanleiding van het 10-jarig bestaan van de jeugdbeweging. Ik was bijna afgestudeerd als sociaal-cultureel werker aan Howest en had als tiener en jonge twintiger ontdekt dat ‘organiseren’ iets was wat ik enorm graag deed. Zo geschiedde ook in de zomer van 2004: een 3-daags feest met activiteiten voor verschillende doelgroepen met op zaterdagnamiddag een concert van de M-Kids. In pré social media tijdperken had ik affiche- en flyers campagnes opgezet, advertenties genomen in lokale magazines, baanaffichage vastgelegd, promotie gevoerd op andere concerten, … kortom ik had al mijn toenmalige kennis en netwerk ingezet om van dat concert een succes te maken. In mijn hoofd werd het een hit. En toch, de publieke belangstelling voor het concert bleef beneden de verwachtingen.

Hoewel de financiële balans van het feestweekend break-even was, oogde de rekensom van het M-Kids concert vrij rood. Ik was begin de 20 en mijn zelfvertrouwen kreeg een flinke deuk. Waren de M-Kids dan toch niet zo populair als gedacht? Had ik me laten leiden door grootheidswaanzin? Waren de M-Kids dan toch geen zo’n goed alternatief voor de K3-tjes die we niet konden betalen? Was de zomerperiode dan toch geen goed moment om een kinderconcert te organiseren? Het was overduidelijk, ik had een aantal blind spots niet genoeg in kaart gebracht. Op die augustusdag in 2004 betaalde ik voor één van de eerste keren in mijn leven mijn leergeld. Wat ik toen nog niet wist, dat moment was mijn eerste echte ondernemersles: succes komt niet uit een goed idee alleen, maar uit de juiste inschatting van je publiek.

De medeleiders van toen lachen mij er nu nog steeds mee uit, als ze mij zien, of het is althans een soort van een gimmick geworden. Ik zag het te groots volgens hen. Het gevoel en de teneur waren wel dat het veel werk was en dat we er als vereniging weinig aan over gehouden hadden. En dat mijn inschatting over de te verwachten opkomst voor een concert van de M-Kids dus verkeerd was.

Ik daarentegen had de smaak te pakken. Voor mij was het overduidelijk, ik deed het enorm graag en wilde mij er verder in ontwikkelen. Events organiseren is de eerlijkste vorm van feedback die er is. Je voelt onmiddellijk wat werkt en wat niet. En ondanks het verlies wist ik: dit is wat ik graag doe, organiseren, verbinden, creëren. Die kennis zet ik vandaag in bij het bouwen van merken en bestemmingen.

Hopelijk mispakken de promotoren die vandaag de M-Kids boeken zich niet zoals ik toen deed 😉.

‍